«Για την αγάπη της»

Την ίδια μέρα με το «Λαγιαρνί» έκανε πρεμιέρα και η ταινία «Για την αγάπη της», ένα βουκολικό, πολεμικό δράμα της «Εθνική Φιλμ» σε σενάριο των Π. Νικολάου και Διον. Βενιέρη, που συγκέντρωνε «τη χάρι και την ποίησι της πραγματικής ελληνικής ζωής», όπως διαφημιζόταν.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία, συνδυασμένη με τα γεγονότα του (πρώτου παγκοσμίου) πολέμου. Εκτυλίσσεται σ' ένα μακεδονικό χωριό, το έτος 1917. Εκεί ζει ένας προύχοντας με τη γυναίκα του και το μονάκριβο παιδί τους, τον Πέτρο, ο οποίος έχει υποκαταστήσει το γέροντα πατέρα του στη διαχείριση της κτηματικής περιουσίας. Ο Πέτρος είναι ερωτευμένος με τη Χρύσα, μια ορφανή, αλλά τίμια και προκομμένη κοπέλα του χωριού. Ο πατέρας του Πέτρου, που αντιλαμβάνεται το αίσθημα του παιδιού του και εκτιμά τις αρετές της Χρύσας, δίνει τη συγκα­τάθεσή του για να παντρευτούν. Όμως με τη Χρύσα είναι ερωτευμένος και ο Νικόλας, ένας τύπος τοκογλύφου, ο οποίος, μολονότι βλέπει ότι η νέα δεν του δείχνει ιδιαίτερη συμπάθεια, στέλνει στο σπίτι της μηνύματα με τον Κόλλια, που μεσιτεύει για να δεχθεί η κόρη να γίνει γυναίκα του. Εκείνη αποκρούει την πρόταση και αρραβωνιάζεται με τον Πέτρο, που δεν γνωρίζει το αίσθημα του Νικόλα.

Ορίσθηκε η μέρα των αρραβώνων και όλο το χωριό, μηδέ του Νικόλα εξαιρουμένου, πανηγυρίζει στο οικογενειακό τραπέζι του Πέτρου για το χαρμόσυνο γεγονός. Την ώρα του γλεντιού, επείγον τηλεγράφημα προς τον πρόεδρο της κοινότητας αναγγέλλει ότι κηρύχθηκε επιστράτευση. Το γεγονός κατατάραξε τις γυναίκες που διασκέδαζαν, ενώ οι νέοι φαίνονται γεμάτοι ενθουσιασμό, που θα τους δοθεί η ευκαιρία να υπηρετήσουν την πατρίδα.

Οι δύο αντίζηλοι ανήκουν σ' εκείνους που καλεί στα όπλα το σάλπισμα της πατρίδας. Ο Νικόλας κάνει μια τελευταία απόπειρα να μεταπείσει τη Χρύσα. Πηγαίνει στο σπίτι της και την παρακαλά να του υποσχεθεί ότι, αν ο Πέτρος δεν γυρίσει ζωντανός από τον πόλεμο, αλλά γυρίσει αυτός, η Χρύσα θα τον παντρευτεί. Όμως εκείνη τον διώχνει λέγοντας ότι δεν θέλει ούτε καν ν’ ακούει κουβέντα για πιθανό θάνατο του Πέτρου. Ο Νικόλας της επιτίθεται και φεύγοντας της φωνάζει ότι εάν δεν γίνει δική του, δεν θ' αφήσει ν' ανήκει και σε κανέναν άλλο.

Στο μέτωπο ο Πέτρος κι ο Νικόλας μοιράζονται το ίδιο αντίσκηνο και συνδέονται στενότερα. Δωροδοκώντας τον ταχυδρόμο, ο Νικόλας κατακρατεί τα γράμματα της Χρύσας και τα εξαφανίζει, ενώ υποδαυλίζει την ζηλοτυπία του Πέτρου λέγοντάς του ότι οι γυναίκες είναι τα πλέον άπιστα όντα και του βάζει την ιδέα ότι η Χρύσα τον εγκατέλειψε. Κάποια μέρα αφήνει να του πέσει ένα πλαστό γράμμα από τον Κόλλια, που αναγγέλλει ότι δήθεν η Χρύσα τα έφτιαξε μ’ έναν πλούσιο κυνηγό που βρέθηκε στο χωριό κι ότι τον μπάζει τη νύχτα στο σπίτι της. Ο Πέτρος, έξαλλος, εγκαταλείπει τη θέση του και πηγαίνει στο χωριό του για να εκδικηθεί, ενώ ο Νικόλας ήλπιζε ότι ο «φίλος» του θα κηρυσσόταν λιποτάκτης και θα τουφεκιζόταν.

Ο Πέτρος φθάνει τη νύχτα στο χωριό και πηγαίνει κατευθείαν στο σπίτι της Χρύσας, όμως το βρίσκει έρημο, κάτι που ενίσχυσε την πεποίθησή του ότι εκείνη τον πρόδωσε. Συντετριμμένος και με πολλές προφυλάξεις, για να μην ανακαλυφθεί, πηγαίνει στο πατρικό του. Η μητέρα του τα χάνει μόλις τον βλέπει και ο πατέρας του, ακούγοντας ότι λιποτάκτησε, τον διώχνει απ' το σπίτι, αφού είναι ένας άτιμος φυγάς. Φεύγοντας ο Πέτρος εξομολογείται στη μητέρα του, που έκλαιγε, τους λόγους για τους οποίους λιποτάκτησε κι εκείνη του εξηγεί ότι από την αναχώρησή του η Χρύσα μένει μαζί τους και τον περιμένει.

Χαρούμενος ο Πέτρος γυρίζει στο μέτωπο, ακριβώς την ώρα που άρχισε η μάχη. Παίρνει μέρος, διακρίνεται στη μάχη και παρασημοφορείται. Εκεί κοντά τον καλεί μια γνώριμη φωνή. Είναι ο βαριά τραυματισμένος Νικόλας, ο οποίος του εξομολογείται την κακοήθη σκηνοθεσία του, ότι όσα του είπε ήταν ψέματα και όσα έκανε, τα έκανε «για την αγάπη της», ενώ ζητά από τον Πέτρο να τον συγχωρήσει. Ο Πέτρος τον συγχωρεί, περιποιείται το τραύμα του, όμως ο Νι­κόλας υποκύπτει. Σε λίγο ο πόλεμος τελειώνει και ο ήλιος της ειρήνης στεφανώνει στο χωριό την αδιατάρακτη πια ευτυχία του Πέτρου και της Χρύσας.

Φωτεινή Λούη και Αποστολίδης

Φωτεινή Λούη και Μινωτής

Οι ηθοποιοί ήταν μέλη της «Ελευθέρας Σκηνής». Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονταν οι:

Φωτεινή Λούη .............	Χρύσα
Ι. Αποστολίδης .............	Πέτρος
Α. Μινωτής ..................	Νικόλας
Μαμίας .........................	Κόλλιας
Ραυτοπούλου ...............	μητέρα του Πέτρου
Γληνός .......................... Γεωργία Βασιλειάδου	πατέρας του Πέτρου

Σκηνοθέτης ήταν ο Παρίδης, οπερατέρ ο Μεραβίδης, χορογράφος ο Σακελλαρίου, ενώ τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Κοφίνο. Τα γυρίσματα διήρκεσαν τέσσερις μήνες, ενώ το συνολικό κόστος ανήλθε σε 350.000 δραχμές. Οι στρατιωτικές σκηνές είχαν οργανωθεί από το Γενικό Επιτελείο με τη συμμετοχή φαντάρων, πυροβολητών και του ιππικού. Οι λήψεις έγιναν στο πεδίο ασκήσεων στο Γουδί μόλις ένα δεκαήμερο πριν την πρεμιέρα της ταινίας. Ειδικότερα, διάφορες φάσεις πολεμικών επιχειρήσεων εκτελέστηκαν από μια πλήρη πυροβολαρχία υπό το λοχαγό Μεταξά, δύο ίλες ιππικού και ικανά τμήματα πεζικού υπό την εποπτεία του επιτελάρχη της Σχολής Εφαρμογής, αντισυνταγματάρχη Καράμπελα.

Το «Για την αγάπη της» προβλήθηκε για μία εβδομάδα στο θέατρο «Κοτοπούλη», που είχε διαμορφωθεί σε κινηματογραφική αίθουσα. Κατά τη διάρκεια της προβολής η Ν. Πλουτή ερμήνευσε το τραγούδι «Φυλαχτό» σε στίχους του Μυράτ.

Κριτικές δεν γράφτηκαν στις εφημερίδες, ούτε φαίνεται να υπήρξε μεγάλη και η ανταπόκριση του κοινού, που μάλλον προτίμησε το «Λαγιαρνί», αλλά και μια ομιλούσα υπερπαραγωγή-υπερθέαμα από τις ΗΠΑ με το χαρακτηριστικό τίτλο... «Χόλιγουντ».

Ωστόσο, την επόμενη της πρεμιέρας σε ορισμένες εφημερίδες δημοσιεύτηκε ένα πανομοιότυπο κείμενο (προφανώς πληρωμένο από την κινηματογραφική αίθουσα ή την εταιρία παραγωγής), στο οποίο εξυμνούνταν η «θαυμασία υπόθεσις του έργου, το αριστοτεχνικόν παίξιμον των ηθοποιών της Ελευθέρας Σκηνής και η τεχνικωτάτη απόδοσις της φωνογραφήσεως», καθώς επίσης ο «απολύτως επιτυχής συντονισμός της μουσικής του φιλμ» χάρη στο μαέστρο Κοφίνο, αλλά και «το ωραιότατο τραγούδι» της Πλουτή.