α. Τους
βεντετισμούς των ηθοποιών, που συμμετείχαν
σε ελληνικές ταινίες της εποχής καυτηρίαζε
ένα – υπερβολικό ίσως – δημοσίευμα της
εφημερίδας Βραδυνής, που υπέγραφε ο
«Βραδυνός»
στις 29.10.1930. Δεν κατονομάζονταν ευθέως
ούτε οι ηθοποιοί, που φέρονταν να είχαν
μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, ούτε η
ταινία στην οποία συμμετείχαν, αν και
τα υπονοούμενα ήταν παραπάνω από σαφές
ότι αφορούσαν το φιλμ «Δάφνις και Χλόη».
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν τα
αναγραφόμενα ανταποκρίνονταν στην
πραγματικότητα ή αν εντάσσονταν στα
πλαίσια κάποιας «βρώμικης» επίθεσης
από ανταγωνιστές, όμως αποκάλυπταν το
πόσο αγγελικά πλασμένο... ΔΕΝ ήταν το
πρόχειρο και ερασιτεχνικό εκείνο
ελληνικό «Χόλιγουντ».
Η
ΔΟΞΑ
Εμπήκαμε
σ’ ένα γραφείο ελληνικής κινηματογραφικής
εταιρείας. Ήταν γεμάτο από αστέρας. Μία
ξανθή κουκλίτσα σε μια γωνιά. Δύο-τρεις
νέοι με ροδαλόν το κινηματογραφικόν
μέλλον εις τα χαρακτηριστικά τους.
-
Ο κ. τάδε, παρακαλώ;...
Η
ξανθή κουκλίτσα που έμοιαζε περισσότερο
με ένα κομψό μπιμπελό παρά με ζωντανή
γυναίκα, εσήκωσε κουρασμένη το κεφαλάκι
της – βαρύνει, Θεέ μου, τόσο πολύ η δόξα
– και αφήκε μια λέξι:
-
Λείπει...
Κατόπιν
εβυθίσθηκε πάλι στη μελέτη κάποιου
κινηματογραφικού περιοδικού. Επάνω
της, μισό μέτρο ψηλά από τον τοίχο η
ατυχής Γκρέτα Γκάρμπο εμελαγχολούσε
για το μέλλον της που θα εσκοτείνιαζε
κατά τρόπον ανεπανόρθωτον το νέον
αστέρι.
-
Μπορώ να περιμένω;
-
Καθήστε...
Το
γραφείο της κινηματογραφικής εταιρείας
ήταν πτωχό. Τέσσαρες γυμνοί τοίχοι όπου
μία σειρά αστέρων εντρεπόταν ελαφρώς,
τα είχε χάσει μπροστά εις τα ελληνικά
άστρα, που έπλεαν εις πελάγη νέων σχεδίων.
Η δόξα τους είχε φορέσει ήδη τον
φωτοστέφανον. Και απορούσαν πώς διάβολο
δεν εξεκίνησε ακόμη το σύμπαν να τις
αποθεώση. Κατεδέχοντο να κάνουν λόγο
με μεγίστην συγκατάβασιν και για τις
εφημερίδες.
-
Μας έγραψαν αρκετά η εφημερίδες της
Μυτιλήνης...
-
Ναι... τις κακομοίρες...
-
Ένας ποιητής μάλιστα μας αφιέρωσε και
ποιήματα...
-
Τον δυστυχισμένον... Ξετρελλάθηκε μαζύ
μας...
Και
συζητούσαν τα άστρα με τόσον ενθουσιασμόν
για το κινηματογραφικόν μέλλον ώστε ο
Βίλλυ Φριτς ανελύθη εις δάκρυα από
τον... τοίχον και η Γκρέτα Γκάρμπο αφήκεν
ένα παθητικόν λυγμόν. Τι θα απεγίνετο,
Θεέ μου; Εδώ τα ελληνικά άστρα δεν
αστειεύονται καθόλου. Εβάλθηκαν να
βάλουν κάτω ολόκληρον το παγκόσμιον
κινηματογραφικόν στερέωμα. Δυστυχισμένη
Μπίλλυ Ντοβ που κάνεις σήμερα τον κόσμο
να λιγώνεται κάτω από ένα χαμόγελό
σου... Θα μάθης εις το μέλλον τι αξίζει
αυτή η μικρή ξανθούλα που κάθεται σήμερα
σ’ αυτή τη γωνίτσα και ξεφυλλίζει με
κούρασιν τα φύλλα των περιοδικών. Κ’
εσύ, κύριε Γιάννινγκς, πάρτο απόφασιν
και πήγαινε το ταχύτερον να γίνης
τσαγκάρης. Ο νέος που συζητά για την
φήμην του με τόσην αδιαφορίαν θα σου
βάλη, αύριο κι’ όλας, ένα ζεύγος γυαλιά
που θα σου έρθη κεραμίδα.
Πρόκειται
περί υπερβολών! Προς Θεού, όχι... Μπήτε
στο γραφείο που εμπήκαμε. Θα αποκομίσετε
τις ίδιες εντυπώσεις...
β. Οι βεντετισμοί δεν ήταν μόνο γυναικείο προνόμιο, κι επειδή όλα δείχνουν ότι το παραπάνω χρονογράφημα υπονοούσε ηθοποιούς της ταινίας "Δάφνης και Χλόη", αξίζει ν' αναπαραχθεί στο σημείο αυτό κι ένα πολύ σύντομο δημοσίευμα του Ημερήσιου Τύπου στις 4 Ιανουαρίου 1931, με το οποίο αποκλειστικά και μόνο επαινούταν η εξωτερική εμφάνιση ενός άγνωστου "αστέρα", ο οποίος συμμετείχε στο καστ της εν λόγω ταινίας:
Ο γνωστός και από το φιλμ "Έρως και Κύματα" άριστος Έλλην ηθοποιός Ευάγγελος Μενεξές διαπλάσσει ένα υπέροχον ρόλον, όπου του δίδεται η ευκαιρία να παρουσιάση την τελείαν, αθλητικήν σωματικήν του διάπλασιν, ην, ασφαλώς, θα εφθόνουν πολλοί "αθλητικοί τύποι" του Χόλλυγουντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου