«Ο γάμος της Κοντσέττας και του Μιχαήλ»

Μια ακόμη ταινία του φιλόδοξου «Έλληνα Σαρλώ» προβλήθηκε στο «Εθνικόν» στις 11 Οκτωβρίου 1925. Διαφημιζόταν απλά ως «η νέα ταινία του Μιχαήλ» και πιθανότατα πρόκειται για το «Γάμο της Κοντσέτας και του Μιχαήλ», τα γυρίσματα του οποίου είχαν ξεκινήσει το Μάιο και διήρκεσαν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Το σενάριο είχε γράψει ο συγγραφέας Διδίκας, ενώ οπερατέρ ήταν ο Εμμανουήλ Τζανετής. Πρωταγωνιστούσαν ο Μιχαήλ Μιχαήλ, ο Πραξιτέλης (στο ρόλο του αντίζηλου) και η Κοντσέττα Μόσχου· δίπλα τους οι Ξένος, Θηβαίος, Αφεντάκης, Σταυρακάκης, Φωφώ Λαούδη, Λολότα Ιωαννίδου, Δ. Παναγιωτίδου.

Όπως και στον «Έρωτα της Κοντσέττας», ο – μεθυσμένος αυτήν τη φορά – Μιχαήλ αποπειράται ν’ αυτοκτονήσει στα γυναικεία λουτρά του Νέου Φαλήρου. Μετ’ εμποδίων, αφού ο ηθοποιός φοβόταν τη θάλασσα, πέφτει στα ρηχά, όμως σώζεται από τους ψαράδες και συνέρχεται χάρη στις περιποιήσεις της Κοντσέτας και της Λολότας. Στην τελευταία σκηνή του έργου, ο Μιχαήλ βρίσκεται στις σκάλες του τρένου αγκαζέ με την Κοντσέτα. Εκεί όμως συναντά τη Φωφώ Λαούδη, την οποία... παίρνει από πίσω, με αποτέλεσμα να δεχτεί το ξυλοκόπημα της Κοντσέτας, της Λολότας και των... θεατών!

Γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο θερινό σινεμά «Αλκαζάρ», στην πλατεία του οποίου στήθηκαν τα σκηνικά, ενώ ο ήλιος αντικατέστησε τους ανύπαρκτους προβολείς. Ήταν μια επεισοδιακή εμπειρία, καθώς μια μέρα ξέσπασε ανεμοθύελλα που δεν άφησε τίποτα όρθιο και τα σκηνικά καταπλάκωσαν οπερατέρ και ηθοποιούς.

Το περιοδικό Θεατής δημοσίευσε ένα ευτράπελο σκηνικό από τα παρασκήνια:

Τα περίεργα δεν συμβαίνουν μόνον στην Αμερική, αλλά και εις τας Αθήνας. Ιδίως όταν πρόκει­ται περί κινηματογράφου.

Ο Έλλην άγνωστος καλλιτέχνης της σκηνής κ. Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ απεφάσισε προ ημε­ρών να παίξη μια κινηματογραφική ταινία. Εμάζεψε μερικούς φίλους του καλλιτέχνας και έβαλε μπρος...

Αλλά καθώς ετραβούσεν η ταινία, οι συνάδελφοί του του... έδιδαν κατραπακιές, οι οποίες δεν υπήρχαν εις το έργον! Εκείνος αγρίεψε:

- Πάψτε, βρε, γιατί αυτό το κομμάτι της ταινίας πάει χαμένο. Κι αυτή είναι περιουσία. Πενήντα δραχμές το μέτρο πληρώνω!

- Καθώς προχωρούσεν η ταινία, ο Μιχαήλ επρόκειτο να... πλύνη τα πόδια της πρωταγωνιστρίας του. Αυτό ήτο μέσα στο έργο. Μα εκείνη έκαμε κάτι που δεν υπήρχε στο έργο: Του έδωκε μια φάπα και ευρέθη το κεφάλι του μέσα στη λεκάνη. Και από την ορμήν έσπασε το κεφάλι του κι άρχισαν να τρέχουν τα αίματα.

Μα εκείνος ανέκραξε προς τον οπερατέρ που έπαιρνε την ταινία:

- Πρόσεχε μη την κόψης, να βγουν και τα αίματα που τρέχουν.

- Μα τότε θα γίνη δράμα αντί κωμωδίας...

- Δεν πειράζει...

Και ο ηρωισμός του τραυματίου καλλιτέχνου απετυπώθη και εις την ταινίαν...